25 stycznia 2016 nasz Dyskusyjny Klub Książki rozmawiał o książce Andrzeja Saramonowicza. Reżyser, scenarzysta, dramaturg, autor m.in. polskich filmów komediowych „Ciało”, „Testosteron”, „Lejdis”, zadebiutował jako pisarz książką „Chłopcy”. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia dwóch chłopców, tylko że jeden z nich ma 40 lat i jest ojcem drugiego, jedenastoletniego. Rozwodnik, który rzuca się w wir romansów i jego syn próbujący odnaleźć się ze swoimi emocjami i przemyśleniami w tym niełatwym świecie dorosłych. Często relacjonują te same wydarzenia, tylko z własnej perspektywy. Jak się okazało z naszej dyskusji, książka ta nie jest taka łatwa do oceny. Zdania na jej temat były bardzo podzielone. Głównie z powodu języka, jakiego autor używa. Mnóstwo tu wulgaryzmów, które powodują odrzucenie tej powieści. Z tego powodu nie wszystkie nasze klubowiczki przeczytały ją do końca. Ale były też inne sposoby na lekturę „Chłopców”. Jedna z pań odrzuciła wulgaryzmy i wtedy książka ją pociągnęła. Inna z kolei stwierdziła po przeczytaniu, że właściwie bez tych przekleństw, książka nie miałaby sensu. Pojawiła się również pozytywna opinia. Użyte słownictwo charakteryzuje sposób mówienia pewnych środowisk. Poza tym ujawnia się tu jednak głęboka treść. Ciekawie przedstawione są relacje ojca i syna, które zmieniają się wraz z dojrzewaniem chłopaka. Postrzeganie rodziców przez dzieci staje się zupełnie inne, gdy dorastający człowiek zaczyna dostrzegać słabości i wady dorosłych. Choć Saramonowicz ubrał ważną społecznie treść w formę nieco kontrowersyjną, to oddać mu trzeba, że książka nie jest pozbawiona poczucia humoru, ciekawych obserwacji i lekkości. Jak widać nie da się „Chłopców” jednoznacznie podsumować, bo ilu czytających, tyle opinii.
Kolejne spotkanie Klubu 29 lutego 2016 godz. 16.15
„Śmierć frajerom” będzie tematem przewodnim.
Serdecznie zapraszamy!
